Mode
Mode ontgaat mij volledig.
In de weekend-oplagen van de kranten lees ik wel eens een recensie over de toonaangevende modeshows. Toonaangevend !?
Toon betekent in casu … de lengte van de rok van het volgend seizoen, of
Groen dat het nieuwe Zwart is, de terugkeer van de Luipaardprint …
Echt, het ontgaat mij volledig.
Hoort het bij “hoe het hoort” ?
Is het kuddegedrag ? Of nee, het is net het zich afzetten tegen de kudde en de “eigen persoonlijkheid tot expressie brengen”?
Ik moet er soms om lachen, en soms is het om te huilen.
Zo lelijk.
Als kind al liep ik enorm achter.
Schotse ruiten en coltruitjes als dat absoluut “uit” was. Ik werd er veel mee gepest. Van die coltruitjes uit synthetisch materiaal. Dat al snel waanzinnig begint te stinken.
U snapt het plaatje wel.
En broeken met brede pijpen onderaan. Dàt droeg ik.
Een klasgenootje wees me erop: “zie je dat dan niet, iedereen draagt broeken die vanboven wijd zijn en vanonder smal”?Ik zag dat niet. Nu ja, dàn wel. Opeens zag ik niets anders dan broeken-vanboven wijd-en-vanonder smal.
Het belang ervan ontging me niettemin volledig.
Ik was niet graag kind, heb ik dat al gezegd?
Nu vind ik mode nog altijd onbegrijpelijk. En niemand die mij daarmee uitlacht.
Integendeel, mijn levenspartner vindt mode ook stom.
(Red Bull daarentegen heeft een prachtig winterharen garnituur op zijn wangen, erg trendy lijkt me. )
