Voldoening
Ik noem hem even Joris.
Joris is verzeild geraakt op een training persoonlijke ontwikkeling.
Hij staart naar zijn blackberry. Vanonder zijn wimpers werpt hij zo nu en dan een vijandige blik naar mij. Het is duidelijk. Joris is hier niet graag.
Ik heb de tofste job die er bestaat. Dat vind ik echt. Het is een namelijk een ongelofelijke eer te mogen bijdragen aan groei van mensen. De laatste weken heb ik talrijke momenten mogen meemaken die me echt aangrepen.
Mensen die fundamentele beslissingen nemen, die grenzen verleggen, die ik zie openbloeien… prachtig om te zien. Als bonus ontmoet ik mensen van allerlei pluimage. Zo boeiend om uiteenlopende “profielen” een groep te zien vormen. Directeur, kinesist, burgerlijk ingenieur, human resources manager, coach, consultant, tandarts-assistent, advocaat, helpdeskmedewerker, wetenschapper,… allemaal open om te leren over het meest fascinerendst dat er bestaat: de mens. Wijzelf. Soms niet echt open, bij aanvang toch niet.
Joris is technisch enorm onderlegd, heel intelligent maar qua communicatieve vaardigheden weinig ontwikkeld (zo heeft ieder zijn sterktes: mijn technisch inzicht is zonder overdrijven nihil).
Joris bloeit blaadje voor blaadje stilletjes open. Het vergt een beetje stuurmanskunst van mijnentwege ; soms kordaat, soms heel zacht, … hem wat challengen, hem bevestigen …
Hij komt helemaal midden in de “cirkel”, de onzichtbare “energetische” cirkel waarin ik elke training graag breng. Humor, ontspanning, vlijt, energie, veiligheid en openheid…
Joris verkent en verlegt zijn grenzen. Voor de groep demonstreert hij op een nog voorzichtige, maar zeer authentieke wijze een techniek om feedback te geven. Hij leert zich te uiten, stapje voor stapje – ademloos kijkt iedereen toe.
Hij krijgt complimenten van de medecursisten die hem een blos op de wangen doen krijgen.
Na de training komt hij mij een hand geven. Hij kijkt me recht aan en zegt: “dit had ik al veel vroeger willen volgen.”
Dat lees ik later ook op zijn evaluatie-formulier van de training. En nog wat andere opmerkingen die mij doen blozen.
Ja, ik zie graag mensen.
En het is een goed gevoel dat wanneer ik train of coach, het niet gaat om mij, maar om de mensen. Het gaat om hen.
Daar haal ik mijn voldoening uit.
