het berijden van Australiërs
“May I ask you a question?”
Verlegen komt de Française naar me toe tijdens de pauze van een training bij Danone.
Haar gebroken Engels is aandoenlijk, en koppig weigert ze Frans te spreken met mij. Helaas pindakaas, ik voel me comfortabeler in het frans dan in het engels, en ben al heel de dag mijn tong aan het dubbeldraaien, soit. Als Française in Nederland werken is Engels nu eenmaal de voertaal.
“I want to ask you a questioonn about my sistèerr”
Ik knik aanmoedigend.
“My sistèerr wants to worrk wiss Aussies.”
Een beetje verward herhaal ik haar vraag. “with Aussies?”
Ze knikt en gaat verder. “Do you know howe she can worrk wiss Aussies?”
“Euh…” antwoord ik deskundig.
Ik vraag me daarbij het volgende af:
1) Waarom wil haar zus persé werken met Australiërs
2) Maar vooral: waarom vraag ze dat aan mij????”
Ze gaat verder: “My sistèerr looves Aussies!”
Uiteraard. Ik hou mijn gezicht in de plooi.
“Alrready as a child she loves Aussies but she doesn’t know howe she can worrk wiss zem”
Vastberaden om dit raadsel uit te spitten vraag ik haar: “And did she allready wént there?”
Ze knikt hevig: “yess yess, all ze time!”
Moest ik een stripfiguur zijn zou er nu een krulletje boven mijn hoofd verschijnen. Bestaat er een overtreffende trap van “verward”? Verwardst? Enfin, zooo dus ga ik verder:
“Then, when she has a lot of contacts with Aussies, it will be allright, no?
How can I help you in this?” Het feit dat ik dringend moet pipi doen (ja, ook trainers moeten plassen tijdens plaspauzes) maakt dat ik het gesprek toch ietske wil versnellen.
“Well, I wondèrr, when you work with Aussies, do you rrride them?”
Ik verslik me. Of ik Australiërs berijd?! Ik deins een stap achteruit.
“I don’t ride Aussies! I don’t even work with Aussies.”
“Oh…” hier stel ik haar duidelijk teleur. “I thought I hearred you say you also work with Aussies. I am sorry.”
En daaaaaaaannnnn … valt mijn frank.
