een kind is een kind
Goeiemorgen!
Als je op de link hierronder klikt, kan je het filmpje bekijken: “a little girl, training a goat”. De geit is onze RedBull ; ik heb hem al wel een paar keer vernoemd in vorige artikels.
http://www.youtube.com/watch?v=Lc682-ZWMeg
Ik ben heel blij dat we regelmatig kinderen ontvangen op ons kinderboerderijtje, en dit via diverse aanmeldingen. De “etiketten” vliegen me soms rond de oren: adhd, asperger, autisme…u kent ze wel. Frits Boer, hoogleraar kinderpsychiatrie geeft toe: “De farmaceutische industrie heeft een rol gespeeld bij het het op de kaart zetten van de diagnose adhd.” (!)
(…) “Belangrijk om steeds voor ogen te houden: een kind is een kind, en IS niet zijn diagnose.” (bron: artikel uit Medisch contact, 2009)
Soms wordt een kind aan me voorgesteld als: “het is een adhd-er”. De diagnose valt samen met de identiteit. Daarbij lijkt het alsof de identiteit zelfs vervalt want “het is” een adhd-er.
Waar ik zo blij mee ben: de samenwerking met het begeleidingstehuis Termuren (Erembodegem). Het tehuis herbergt kinderen die geplaatst worden omwille van diverse redenen. De ouders kunnen er niet zijn voor hen (wegens psychiatrie, gevangenis, …), de thuissituatie is op de één of andere manier problematisch of er is gewoon niemand om voor hen te zorgen, . Als de begeleiders/psychologe,… mij een kind voorstellen (om bij ons met dieren te werken), of we overlopen de kinderen die gaan deelnemen aan een workshop gaat het over: dit is geoffrey, hij is 9 jaar, hij tekent heel graag en is dol op action man. Soms heeft hij het nodig om zich wat af te zonderen, en dat is OK. Het is een lieve jongen die tijd nodig heeft om te vertrouwen. De manier waarop Termuren hiermee omgaat, en elk kind als individu ziet, en niet als een verzameling van “diagnoses” en “problemen”, is heel inspirerend. Rustig en positief. En met oneindig veel respect voor het kind.
De begeleiders van Termuren horen zeker en vast thuis in mijn rijtje van “helden”.
