Venetië, de beurs en de Kruitfabriek (of de grillen van "verwachting")
Venetië. Man, was dat een tegenvaller. Omringd door urinegeur, benepen gevoel tussen massa’s toeristen, overdaad aan kitch. Uiteraard was mijn negatieve perceptie gekleurd door mijn verwachting. Die misschien toch wel wat aan de romantische kant was. De desolate gondel in een David Hamilton-waas, u kent dat wel. Anyhow, als ik over Venetië en urinegeur, een benepen gevoel tussen massa’s toeristen en een overdaad aan kitch in één of ander artikel las, filterde ik dat blijkbaar weg en hield ik koppig vast aan mijn onrealistisch verwachtingsbeeld. Vandaar mijn teleurstelling. En het negatieve oordeel dat daarop volgde.
Zo zat ik gisteren om 19u45 klaar voor De Kruitfabriek. Met één oog op Twitter, hashtag #kruitfabriek, en ja, al gauw werden de zure tweetkritieken afgeschoten. En vandaag in de kranten, fora en andere publieke ruimtes wordt er duchtig op los gecommentarieerd. Vaak wordt gezegd: “dit programma werd aangekondigd als iets compleet nieuws, als iets wereldschokkends, dat valt dik tegen, het mist (… wait for it…) buskruit.” Pffff.
Venetië en de Kruitfabriek. Daarbij komt bij mij toch het woord (bij deze een welgemeende sorry voor het veelvuldig gebruik van management/business jargon in mijn posts): “expectation management” naar boven. Het oordeel dat geveld wordt is rechtstreeks verbonden met hoe verwachtingen zijn.
En hoe die zijn is zowel de verantwoordelijkheid van de “zender” als van de “ontvanger”, als van externe omstandigheden.
De beurs heeft regelmatig last van de grillen van verwachting. Vaak is dit geen rationeel proces. Met alle gevolgen vandien.
Als je een oordeel velt, kan je daarom toch ook even best stilstaan bij: “wat was mijn verwachting, en waardoor is deze bepaald?” Toepasbaar in vele situaties. Ja, ook als leider versus je medewerker. Of als medewerker versus je baas.
Ondertussen heb ik mijn negatief oordeel over Venetië gerelativeerd, de David Hamilton-waas is verdwenen en een enorm boeiende geschiedenis kwam tevoorschijn.
En aan de ploeg van de Kruitfabriek: proficiat met de aftrap! (Ik ben fan.)
