cycli van versnellen en vertragen
Het gras is gestopt met groeien.
De kippen gaan al vroeg op de avond op stok..
De natuur vertraagt.
Ik vertraag niet mee. Integendeel, het najaar is traditioneel hoogseizoen voor bedrijfscoaches. (Eind 2012 kende Triangis een omzetgroei van 80%, eind dit jaar klokken we af met een groei van 50% daarbovenop. Dat hebben we niet gerealiseerd door rustig op ons gemakste een beetje rond te kijken, maar door keihard en gepassioneerd te werken. Ik ben superfier op het team dat dit heeft gerealiseerd, en dan niet zozeer omwille van de omzet, maar vooral omwille van de topkwaliteit : well done!).
Hoogseizoen dus. Soms gaan mijn gedachten zo snel dat het lijkt alsof ik achter een bus ren die – nog net op tijd- stopt om mij erop te laten. Of nét te laat… tant pis, het verkeer gaat door. Zeer vroeg vertrekken om de files voor te zijn. Me voorbereiden op muziek van LalaLover en Stromae. De groepen volgen zich op, gemotiveerden, gedesillusioneerden, met snorretje of bril, met humor of tranen, over leiderschap of over conflicten,… 100% focus, we smijten ons en gaan voor duurzame ontwikkeling. Ervoor en erna, telefoons, mails, de was, de plas, enfin… u kent dat wel. Rennen, springen, vliegen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan.
Tot … ik bij de dieren kom. De grappige keelgrol hoor van Nougat, het warme welkom voel van Wasabi, of de deugnietoogjes van Bifidus zie. Lage mist, strepen zon, bomengloed… Beelden die mij vertragen.
Warme vachten, de geur van herfst, een dwingende uitnodiging om in het “nu” te komen. Het is 1 december. Zelfs mijn stap vertraagt.
Ik moét wel, de modder dwingt me ertoe.
Met de herfstzon op mijn gezicht maak ik de kippenhokken schoon. Lemmens heeft zijn verenkleed gewisseld. Red Bull lijkt met zijn wintervacht op de wangen op Holle Bolle Gijs. Praline wil kost wat kost een kusje geven. En Mojito laat een boer. Er is enkel voelen, zien, ruiken en horen. Ademen. Lachen.
Zoals de seizoenen het gras doen groeien en later de bladeren doen verkleuren, zijn er ook seizoenen in het leven. Cycli van versnellen en vertragen. Periodes in je leven die lijken op een ritje op de rollercoaster. En weer andere van verstilling, van terug in jezelf te keren.
Vervellen.
Laat ons de natuur en de dieren dankbaar zijn dat ze ons, mensen, … binnen cycli van versnelling, -binnen de waan van de dag- , … uitnodigen om te vertragen, … niet?
Zijn we dat wel?
