Congruentie, politici en andere dieren
“Aurélie Lodewick, Studente Journalistiek, deed onderzoek naar het ontwijken van vragen bij politici. Het is een vaardigheid die politici dienen te beheersen. De ene is er al wat vaardiger in dan de andere. Aurélie stelt bijvoorbeeld vast dat Bart De Wever meer vragen ontwijkt dan Yves Leterme. Toch komt De Wever beter weg met het ontwijken van vragen dan Leterme. De Wever doet het namelijk op een “open manier”. Volgens Lodewick wendt Leterme subtielere strategieën aan in de hoop dat zijn ontwijking niet wordt opgemerkt. Daarom wordt zijn antwoordgedrag als bedrieglijker beschouwd.” (De Morgen, 9 oktober 2010)
In NLP-termen heet dit: “congruentie”. Als de binnenkant klopt met de buitenkant.
Als gedrag, gevoelens en gedachten elkaar tegenspreken heet dat: incongruentie.
Mensen nemen over het algemeen op bewust of op onbewust niveau incongruentie waar.
“Je zegt wel dat alles goed is, maar aan je frons op je voorhoofd lijkt het anders”
Denken, voelen en doen zijn bij ons mensen, niet altijd in 1 lijn.
Dieren kennen dit niet. What you see is what you get. Chris Irwin schreef het boek: “Een paard liegt niet”.
Het lichaam toont uiterlijk wat er zich binnenin afspeelt. Altijd.
Charly, mijn Cavalier King Charles hond kwispelt als ik thuiskom. Hij is dan blij. Altijd.
En ik wed dat ook jouw dieren zich zo gedragen.
Hoe zou het zijn moesten wij, mensen, steeds congruent zijn ?
De hemel, of de hel ?
