De liefde
“Stop met zoeken, en hou je bezig met wat echt telt. De liefde.”
Guillaume Van der Stichelen richt zich in zijn essay “Echt” op wat voor ons mensen essentieel is. Verbinding, samenwerken, genieten van degenen die dicht bij je staan.
Hier zou veel aan kunnen worden toegevoegd (leestip: de column van Eva Berghmans van 25 september in De Standaard). Authenticiteit, echtheid, daar kan ik wat mee. Pingponggedachten alom. Een artikeltje daarover posten, ik voel het al kriebelen.
Maar telkens ik gedachten wil omzetten in zinnen, komt telkens een beeld naar boven. Het beeld van mijn prachtig gezin. Een blessing, een zegening, het is wat me voedt, me challenged, me inspireert. De samenhorigheid, de compliciteit. Mijn veilige thuis.
In plaats van een uur na te denken over een artikel dat gaat over “echtheid” en “liefde”, sluit ik deze PC af en voeg ik me bij hen. Het is zondagnamiddag. Ik hoor mijn man in de keuken. Hij maakt samen met de meisjes verse pasta. Ik sleur mijn zoon vanachter zijn PC. Kom, laat ons samen pompoensoep maken.
