De Vork
Als coach ben ik dagdagelijks bezig met leren en ontwikkeling van anderen.
Betekent dit dat ik zelf , als coach, bezig “moet” zijn met mijn eigen leren en ontwikkeling? Op dit punt van mijn leven vind ik van wel. Onder het motto: een skileraar die zelf niet meer op de latten staat zal contact verliezen met de beweging van het skiën.
Dit jaar heb ik twee opleidingen op het programma staan. Behoorlijk intensieve trajecten. Provocatieve coaching in Nederland (www.iepdoc.nl) en de Professionele Coach-opleiding van Coaching & Co. (www.coaching-co.be). In de laatste training zal ik mij bekwamen in het Vork-model dat ik al ken van het boek “De Vork” van Rudy Vandamme. Het boek “ontwikkelingsgericht coachen” van Rudy is bij mij opstart als coach in 2006 steeds mijn “bijbel” geweest. Leren vanuit een boek is OK, in een trainingstraject wordt een boek echter pas “levend” (net zoals je onmogenlijk NLP uit een boek kan leren) dus ik kijk er enorm naar uit.
Nog vooraleer ik de training aanvat springen al wat pingpongbal-gedachten doorheen mijn hoofd. Graag citeer ik een stukje uit “De Vork” (te bestellen op de site van Coaching & Co of www.nlp.be):
“Van vissen vermoeden we dat ze niet weten dat ze in het water zwemmen. Het verschil tussen een vis en een mens is dat je als mens wel het vermogen hebt om bewust te zijn van de omgeving waarin we zwemmen. Door je verbindingen, observaties en ervaringen kan er een sterk aanvoelen zijn van de richting waarin het geheel aan het bewegen is. Dat gevoel zal je niet verkrijgen door als lid te verdwijnen in een school vissen of kudde schapen. Je hebt de helikoptervisie nodig. Niet die van een buitenstaander maar die van iemand die niet samenvalt met het geheel waaraan hij participeert. (…)
Het gevoel dat een “innerlijk weten” (of intuïtie mbt het groter geheel) moet onderscheiden worden van sterk vertekende individuele verlangens. Misschien meen je te voelen dat er in je organisatie iets nodig is, maar misschien is het slechts een projectie van je eigen behoeftes en oordelen. Sterke emoties en eenzijdige standpunten zijn vaak uitingen van projecties en leveren geen valide informatie op. Om met intuïtie te werken moet je dus het onderscheid kennen tussen een direct weten rond het geheel en individuele projecties.”
Knap geformuleerd en in de praktijk zeer herkenbaar …vaak uiten mensen ergernis over “de maatschappij”, “de man”, “de vrouw”, “de mensen”, “de moderne tijd”, “de firma”, …. waarbij ze eigenlijk vooral vertellen wat ze bij zichzelf (of in hun leven) zouden willen veranderen (of toevoegen of loslaten) maar niet naar (willen) kijken.
Het aansluiten op de ontwikkeling van “het groter geheel” is een belangrijk onderzoekspoor in het Vork-model, en in het bijzonder in de bijdrage van Rudy. Ik zal hier zeker nog meer over schrijven.
Tijdens de meeting zaterdag met Rudy mbt De School voor NLP (ik heb het geluk nu een collega van Rudy te zijn ;-)) triggerde hij me al met de vraag: “Wat is nu eigenlijk het verbindende patroon tussen al jouw activiteiten Meredith? Wat is hierin typisch voor jouw bijdrage aan het groter geheel in functie van jouw missie?” Ik had er niet onmiddellijk een duidelijk antwoord op … na een beetje nadenken komt op dit moment het woord “Beweging” in mij op. Beweging bij mensen creëren door coaching, NLP, humor (provocatieve coaching zal hierop aansluiten), waarom ik graag dieren / paarden daarvoor inzet – kan ik nog niet helemaal helder plaatsen in functie van het groter geheel …
Ik kijk ernaar uit om dit voor mezelf verder te onderzoeken tijdens de opleiding.
Leuk! Leren is leuk!
