helden
Gisterenavond woonde ik, in fijn gezelschap, de lancering bji van de eerste collectie van een mode-ontwerpster: Tylaine Van Den Broeck.
Fijn om zo eens helemaal in een andere wereld te vertoeven. De modewereld is me niet bekend en ik heb er bovendien weinig voeling mee. Als mijn kleren goed zitten en de kleuren zowat op elkaar zijn afgestemd en ik ermee OK uitzie, is het al lang goed.
Tylaine is een fantastische madam met veel talenten. Ze is in de eerste plaats een begenadigd pianiste, die een paar jaar geleden besloot ook kledij te ontwerpen. Ze deed met succes mee aan het VTM-programma “De designers”. Ik had het geluk dat ze mijn trouwjurk heeft ontworpen, niet alleen omdat het een héél mooi jurkje is geworden, maar vooral omdat ze dat met hart en ziel heeft gedaan.
En dan gisteren was het zover. Een wervelende show onder begeleiding van muziek van Maurice Engelen. Tijdens en erna ging maar 1 ding door mijn hoofd: “ze doet het toch maar.” Wauw!
Helden zijn voor mij mensen die wat ze in zich hebben naar buiten brengen. Ik geloof dat iedereen een held(in) kan zijn in het verhaal van het leven. Iedereen heeft wel een zeker talent, en wat dat is, doet er eigenlijk niet toe.
Zo heb ik bijvoorbeeld ook een mateloze bewondering voor Petra, onze “vriendin des huizes”. Zij heeft bijzonder veel talenten. Het zijn talenten als praktisch inzicht, attente zorg voor anderen, geven vanuit het hart, … En ook al zal zij geen show geven in de Carré, of een prijs winnen, … voor mij is ze, net als Tylaine, een held(in). Meer nog, zonder Petra zou ik nu geen tijd hebben om dit te schrijven, ik zou moeten poetsen en struikelen over onze chaos. Petra doet dan ook meer dan ons huis netjes houden. Ze stuurt een sms’je om ons eraan te herinneren de vuilbakken buiten te zetten, ze installeert handige en slimme structuren in ons huishouden, en zorgt voor heel wat gezelligheid in huis door creatief om te gaan met wat ze ziet. Mijn man en ik zijn beiden -ahum- zéér nonchalant wat betreft de praktische kant van het leven. En ik heb bovendien 2 linkerhanden. Ik noem het soms ‘grof motorisch”, anderen noemen het “gewoon lomp”. Als ik de praktische kant van een huishouden in mijn handen krijg, tja, dan is het gevolg rampzalig. Petra zorgt daarvoor. Zij zorgt voor ons. En niet zomaar, ze doet dat vanuit haar hart. En ook bij haar denk ik: “ze doet het toch maar.” Wauw!
Als je goed kijkt, zie je elke dag wel helden om je heen. Mensen die inspireren omdat ze het beste van zichzelf geven. Omdat ze hun talenten ernstig nemen, en daarmee ook het leven zelf. Misschien ben jij zelf wel een held?
Een jonge kerel uit de jaargroep NLP Practitioner besloot op het einde van het startweekend met een fantastische raad aan iedereen: “Sine Metu”. Dat is Latijn voor: “Zonder Vrees”.
Zonder vrees je in het leven smijten, en daarbij wat je goed kan en graag doet ten volle inzetten … is inspirerend voor anderen. Al gaat het over grondig poetsen, kledij ontwerpen, rustig en met kracht richting geven aan een team, zorgvuldig problemen oplossen, op een hartelijke manier klanten bedienen, enthousiast een verhaal vertellen aan een klas kleuters … het maakt niet uit wàt het is, … je doet het toch maar. Dat maakt dat je een waardevolle en positieve bijdrage doet aan het geheel waartoe je behoort. Dat maakt dat je je leven volluit leeft. Dat maakt je een held. Een held die anderen inspireert om hetzelfde te doen.
Hierbij dank ik alle helden die ik dagdagelijks tegenkom.
