Koken op het werk
Als je de top 5 van de non-fictieboeken bekijkt kan je maar 1 ding concluderen: koken is hot!
Elke kok heeft zijn eigen stijl. De één eet graag pikant, terwijl de ander geniet van roomsausen en zoete soesjes.
Wat elke kok evenwel zal doen is de gerechten kruiden met een vleugje zout en een snuifje peper.
Tijdens de voorbereidende interviews voor mijn boek Het overloop effect, vergeleek de magnificent Katrien Declercq (Explorer & connector bij Securex) relaties op het werk met de verhouding peper en zout. Schitterende vergelijking waar ik veel reactie op kreeg van lezers.
Bij het begin van het nieuwe jaar lijkt het me dan ook een goed idee om “Koken op het werk” te introduceren. Niet letterlijk (oh boy ik heb iets teveel “samen gezellig koken met klanten” achter de rug), maar figuurlijk: onderzoek je organisatorische kruidenbalans.
Zout haalt de natuurlijke smaak van de ingrediënten naar boven, terwijl peper de smaakpapillen wakker maakt. Zo zou je zout kunnen beschouwen als een vrouwelijke manier van werken, gericht op het beste naar boven halen in mensen. Peper staat voor een mannelijke, op structuren gerichte en krachtige aanpak. Beiden zijn complementair en je hebt dan ook beiden nodig in je gerecht én in je job. Onderzoek van het Ohio State Leadership Center concludeert het volgende:
- Te hoog scoren op de factor “structuur” had tot gevolg dat er meer werknemersklachten kwamen, meer arbeidsverzuim en een groter personeelsverloop.
- Te hoog scoren op de factor “relatiegerichtheid” had tot gevolg dat de eigen leidinggevende je als minder competent beschouwt.
In theorie knikken managers als we het hebben over het belang van de menselijke factor. Veel veranderingen kort op elkaar invoeren veroorzaakt stress. Dat begrijpt iedereen. Maar… als puntje bij paaltje komt wordt er te weinig rekening gehouden met het emotionele aspect. Een mededeling via mail of een algemene vergadering en hup we gaan verder. Eten zonder zout is dan ook smaakloos.
Laat ons eens kijken naar peper. Ook het pittige, pikante is nodig in ons eten, en in ons werk.
Organisaties waar teveel zout en te weinig peper wordt gebruikt, verzanden al gauw in wat Patrick Lencioni “Fake Harmony” noemt. Oh wat houden we van elkaar. We zijn zo lief voor elkaar dat we dingen die fout lopen niet durven te benoemen. We verlagen onze kwaliteitsstandaard omdat we elkaar niet durven aanspreken op fouten. En maar al te vaak ontstaat er een roddelcultuur.
De mannelijke én de vrouwelijke factor zijn nodig op de werkvloer! Wek de Jeroen Meus, Sandra Bekkari of Pascale Naessens in jezelf en pas de volgende 5 tips toe om je werkplek zowel met zout als met peper te kruiden:
- Hard werken is goed maar breng jezelf en je omgeving niet in overdrive. Zorg voor elkaar, zorg voor jezelf. Het zit in kleine dingen. Een snuifje zout toevoegen is bijvoorbeeld eens écht luisteren naar de ander als je de vraag stelt: hoe gaat het? Communiceer niet enkel via mail en neem de tijd om elkaar te leren kennen en respecteren als mens.
- Aanvaard en verwelkom verschillen Trek niet alleen op met collega’s die zijn zoals jij. Erger je niet aan een andere aanpak en wentel je niet in je grote gelijk.
- Maak concrete afspraken en doe oplossingsgerichte voorstellen bij problemen. Durf zowel je manager als je collega’s te challengen. Een beetje peper doet de zaak vooruitgaan. Aanvaard kritiek en leer er uit.
- Hou de vergaderingen concreet. Vermijdt praatbarakken waarbij iedereen rond de hete brij praat.
- Werk samen met zowel feitgerichte als relatiegerichte collega’s, en schat de input van beiden naar waarde
Ik wens je een gebalanceerde werkplek toe!
Heb je een extern oog nodig om je te begeleiden bij het koken, kan je terecht bij één van de ervaren Triangis-coaches. Stuur een mailtje voor een vrijblijvend gesprek naar: [email protected]
Hartige, zoete en pittige groeten,
Meredith
Dit artikel verscheen ook in Vacature.com
