mango en soep voor de blokkers
Als een man tijdens een bevalling, zo voel ik me tijdens deze periode van Blok/examens. Machteloos, en een beetje lullig.
Zoveel leerstof die in de studentenhoofden moet worden gepropt…Je ziet je kinderen zwoegen achter centimeters of meters (naargelang de leeftijd) hoge boeken…. en … je kan niks doen.
De interesse is er. Maar het gesprek stokt al gauw.
“Waar ben je nu mee bezig?”
“Recursieve functies en deterministische chaos”
Ach, de tijd is voorbij dat ik kon helpen met Franse woordjes of ideeën kon geven voor spreekbeurten. Wat slungelig vraag ik of ze iets nodig hebben. Er is weinig….toch althans waar ik voor kan zorgen (tenzij ik met een vingerknip extra opslagruimte in het geheugen zou kunnen creëren).
Het studeren, dat moeten ze immers zelf doen. Als ouder kan je wat helpen met de planning, maar daar blijft het bij. Hoe ouder ze worden, hoe minder je zelf van de stof begrijpt. En het is veel, ik zie de schema’s en stapels stof met lede ogen aan. Met bewondering ook. Ze doen het toch maar, onze kinderen.
Dus breng ik mango en soep. De (lief)dochter houdt van mango tijdens het studeren (en blauwe besjes en multivitaminensap) en de zoon van soep (en van granaatappelpitjes en kokosnoot).
Maar nutteloos voel ik me niet. Daar wees onlangs iemand me op: “Gewoon er zijn. Dat is genoeg.” Net zoals een bevallende vrouw niets bijzonders verwacht van haar man als zij het zware werk doet. Gewoon er zijn. Graag zien. En duimen. Heel hard duimen.
Aan alle studenten/blokkers: veel moed gewenst !!!
En als je het even niet ziet zitten of wat tips/raad wil : http://www.teleblok.be/
PS: Voor de curieuzeneuzen: De afspraak met mijn boekenagente is zeer goed verlopen. Prima feedback + huiswerk gekregen. Er wordt aan gewerkt. Ik hou u op de hoogte. :)
