Met alle respect, U suck.
De laatste tijd is “authenticiteit” in. Glad, gepolijst & glanzend is uit. Homemade, organisch, een bluts-en-een-buil, grootmoederswijze enzovoort. Authentiek moet het zijn! Geen blablabla of chichi meer maar boemboem. Inhoud, het echte, het pure. Weg met margarine light. Geef ons Goei boter of zelfs reuzel. Astemblift.
Ik juich dit toe. Laat taal alstublieft deze trend volgen. Kent u deze bijvoorbeeld: “Met alle respect…, ” en dan volgt er een stroom woorden waar allerminst respect uit blijkt. Of: “Je bent een sympathieke kerel, alleen …” Of: “Ik zeg alleeen maar mijn gedacht, dat heeft niets met jou te maken, ieder zijn stijl, …”
Wij mensen, zeggen heel veel woorden die we niet echt menen. We doen dat omdat we willen verzachten, verbloemen, enfin … om iets te doen met “ver” ervoor. Vervormen doen we, dat is het. Of we zeggen dingen die niets betekenen. Gewoon, omdat we niet willen zeggen wat we écht denken. Of omdat we niets te zeggen hebben en zwijgen zo lullig is.
“Komen Eten” is een prachtig voorbeeld: moest je bij elk “leeg” woord een shot tequila nemen, man, je zou nog voor de 1ste commercial (en die volgen zich snel op geloof me) stiepelzat van je zetel vallen. “Ik gaan ervoor gaan” “Den Danny, ja dat is wel ne speciale” “goh, dat is nogal iet, zal ik maar zeggen, alez, bij wijze van spreken dan”
Dat is zo typisch des mensen. Ik zie dat dieren niet doen, neenee. Zie ik mijn paard eerst respectvol buigen, (“met alle respect”) gevolgd door oren strak naar achter (= middenvinger opsteken in paardentaal) als om te zeggen: “U suck!”, gevolgd door een likje van “sorry, het was zo niet bedoeld neem het niet persoonlijk”? Nee, ze legt gewoon haar oren naar achter. Duidelijk. U. Suck. Ga. Weg.
Dàt is authenticiteit.
(u weet toch dat sommige van mijn artikels met 150 gram zout te nemen zijn? Ik zou niet willen dat u wat ik maar ook neerschrijf persoonlijk zou opvatten. En indien dit zo is, met alle respect, trekke het schoentje aan, alez bij wijze van spreken dan. Zal ik maar zeggen)
