ontwikkeling van nieuw leiderschap
Ik hou van mensen die met hun voeten op de grond staan. No-nonsense, to-the point. Geen wollig rond-de-pot-gedraai omdat ze zichzelf zo graag bezig horen. Zo lees ik ook enorm graag vakliteratuur die op dezelfde manier is geschreven. Degelijk onderbouwd en tegelijkertijd authentiek, “no bullshit” en tegelijkertijd met voldoende nuance. We hoeven het niet ver te zoeken. Rudy Vandamme is zo’n schrijver en recentelijk ontdekte ik Patrick Vermeren : “Rond Leiderschap” is een “must have” als je geïnteresseerd bent in leiderschap. Nog recenter ontdekte ik: Dr Jagdish Parikh. Niet van bij ons, maar toch ook bijzonder inspirerend en to-the-point.
Hij startte zijn carrière zoals zovele hedendaagse bedrijfsleiders: Na universitaire studies nog een MBA van 2 jaar afwerken op Harvard (bij ons zou dat dan bvb Vlerick zijn). En dan aan de slag als manager / leidinggevende, … een bliksemcarrière uitbouwen. Gewapend met tonnen ambitie, gedegen kennis en 300% inzet was hij vastbesloten iets te maken van zijn leven. Temidden van de rat race, gedreven door mails, telefoons, temidden van vergaderingen en honderden stemmen van buitenaf steeds hogerop klimmen, belangrijker worden. Zelf zegt hij over die periode: “Ik was uiterst succesvol. Maar tegelijkertijd ook uiterst rusteloos. Ik vond het op een bepaald moment genoeg geweest. Ik stond voortdurend onder stress. Ik stelde mezelf de vraag:“Kan een leider ook vanuit mentale rust functioneren?” Op Harvard beweerde men van niet, daar leerden we in de eerste plaats onszelf onder druk te zetten om nog beter te presteren. (…) Ik weet nu dat het wel kan, leiding geven vanuit mentale rust. Nu ik die weg gevonden heb, ben ik zelfs een betere leider, dan ik toen was. En ik ben nog steeds succesvol. Het vergt een aantal keuzes. Het vergt zelfbewustzijn.
Parikh gaat nog een stap verder: “Weet je, we zitten helemaal niet in een economische crisis. We zitten in een zelfbewustzijnscrisis. We moeten naar een nieuwe vorm van leidinggeven. Ik noem het “leidinggeven vanuit ontkoppelde betrokkenheid.”
Als hij uitlegt wat hij daarmee bedoelt, herken ik wat wij in onze Triangis-leiderschapstrainingen met paarden omschrijven als : Leadership From Within.
of ook wat wij noemen: de Kalme Kracht (“la force tranquille”, the calm force”)
Jeroen Smit, een Nederlandse journalist, maakte een schitterende serie over de essentie van leiderschap in de 21ste eeuw. Aanrader! Je kan de serie herbekijken via http://www.hebikietsgemist.nl/aflevering/46407/nederland-2/leiders-gezocht/leiders-in-balans.html. In het sluitstuk (zie link) komt hij tot de conclusie: “Het leiderschap van vorige eeuw voldoet niet meer. We staan voor een nieuwe vorm van leiderschap. Niet meer gedreven vanuit geldgewin-op-korte-termijn, maar gericht op de lange termijn en gedreven door ethiek en waarden.”
In deze aflevering laat hij een aantal bekende leiders aan het woord, waaronder Dr. Parikh zelf, en ook Jeroen Van der Veer (CEO Shell), Peter Bakker (TNT), Barbosa (Santander), Tex Cunning (Akzo Nobel), … Hun conclusies: de nieuwe leiders zijn veel meer dan managers die de aandeelhouders tevreden houden in functie van de volgende kwartaalcijfers. Als echte leider dien je verbonden te zijn met jezelf, dien je in contact te staan met wat je vanbinnen drijft en dien je te reflecteren over je eigen handelen. Als echte leider dien je temidden van de chaos rondom je heen, je eigen stem te kunnen horen. Een diep zelfbewustzijn, want enkel dan maak je juiste keuzes. Dit vergt aarding, kalmte, rust.
Ook hier herken ik, tot mijn blijdschap, waar we met onze training “Leadership From Within” aan werken: telkens opnieuw leren de deelnemers”de kalme kracht” op te roepen. Alert in het moment, en tegelijkertijd rustig en met de beide voeten krachtig op de grond. Voor sommigen is het vooral rust dat toegevoegd dient te worden, voor anderen kracht, en voor weer anderen is dat beheersing, of aandacht. Het klinkt makkelijk: een stemming oproepen van kalme kracht. Kan je je er iets bij voorstellen? Hoe je van daaruit beslissingen neemt? In interactie gaat?
Je kan dit uiteraard ook trainen zonder paarden (cfr Mindfullness). Paarden zijn echter bijzonder sterke katalysatoren om je hierin te trainen! In een leerbeweging zijn het “bewegingsversnellers” omdat ze in het moment feedback geven over jouw gedrag, lichaamstaal en kernpatronen. (Vele -aanvankelijk sceptische- CEO’s en HR Directors die onze methodiek kwamen ervaren, waren na 1 sessie volledig overtuigd. Kijk maar naar onze klantportfolio: Danone, Xylos, Hewlett Packerd, Base, Puratos, BSH Siemens, …”. Het vertelt me vooral dat meer en meer bedrijven beseffen dat het opleiden van leidinggevenden ook anders kan dan via een powerpointpresentatie in een vergaderruimte met 1 oog op de blackberry. Soit.)
Dat men sceptisch is tov coaching met paarden vind ik normaal. Wat hebben paarden in hemelsnaam te maken met leiderschap? Het is moeilijk voor te stellen. En toch, het is geen tita-tovenaar, het is niets spiritueels of zweverigs. We beloven ook geen wonderen. We geven met onze training “Leadership from Within” de kans om, dankzij de oefeningen met onze paarden, binnen in jezelf telkens opnieuw “kalme kracht” op te roepen, een “state”, een gemoedstoestand. Je kan het vergelijken met Mindfullness, alleen dan met een wezen van 600 kilo naast jou, wat het ietske moeilijker maakt dan zittend op een matje met een rustig muziekje op de achtergrond.
Is het een training voor “softies”? Nee dus , hoegenaamd niet. Een wezen van 600 kilo dat onmiddellijk feedback geeft op jouw manier van zijn: bijvoorbeeld : teveel rust en te weinig kracht – je schrikt er even van Evenzeer geeft een paard feedback op: teveel kracht en te weinig rust. Pure reacties, paarden liegen niet. Geen dubbele agenda’s, dat kan een paard gewoon niet. Feedback puur en onversneden. Dat komt soms hard binnen. Tegelijk is een paard ook eerlijk: je krijgt onmiddellijk opnieuw een kans. In het moment. Tot je het perfecte midden vind, de balans tussen Kalmte en Kracht. Dan aanvaardt het paard jouw leiderschap. Is zo’n training “stress”? Hoeft niet, ook al is het spannend; wij zijn er ook nog ;-), de Triangisfacilitatoren natuurlijk, die je begeleiden in het zelfbewustzijnsproces. Want enkel contact met paarden is niet voldoende, de coachingmethodieken en de gerichte opbouw van de training is minstens even belangrijk. Om het even onrespectvol te zeggen, de paarden worden ingezet “als tool”.
Als ik het werk van Jeroen Smit en van Dr Parikh bekijk en lees, dan overvalt me weer het dankbare gevoel dat het een juiste beslissing was om Triangis op te richten. Ik nam daarbij een groot risico: ik gaf immers mijn zekerheid die ik had op als vaste werknemer (met een veilig maandelijks inkomen gebaseerd op 17 jaar anciënniteit)! Om wat te doen: coaching met paarden?! Duh!? Ik herinner me de meewarige blik van de HRM toen ik mijn ontslagbrief kwam brengen.
Als ik om me heen kijk, lees en luister, en merk dat bedrijven zoals Torfs en Colruyt, niet alleen bezig zijn met waarden, maar daarbij ook succesvol zijn , wanneer ik weet dat deze bedrijven aangestuurd worden door “nieuwe leiders”, dan ben ik ervan overtuigd dat we juist zitten; met onze methodiek met paarden helpen we mee aan de ontwikkeling van nieuw leiderschap.
Jeroen Smit stelt: Het leiderschap van vorige eeuw voldoet niet meer. Je kan jezelf de vraag stellen: “als je je laat leiden door hebzucht, machtsmisbruik of geilheid, in hoeverre ben je dan eigenlijk wel een leider?”
Gisteren vond de eerste TRUNCH plaats: Triangis-teammeeting met Lunch. Erg uitgebreide lunch. :-) We bespraken oa het leiderschapstraject dat momenteel loopt bij Xylos. Het is mooi te zien hoe de deelnemers belangrijke stappen zetten op het vlak van hun zelfbewustzijn, hoe ze groeien van “neurotisch leiderschap” (dwz vanuit hun eigen noden & angsten) naar “effectief leiderschap” (dwz in functie van wat hun medewerkers en van wat de organisatie nodig heeft). We spraken ook over de volgende trainingen in april voor Base en Puratos.
Onwikkeling van nieuw leiderschap – het is een groeiproces waar onze maatschappij volop in zit. Ik ben hoopvol, maar tegelijkertijd weer ik: “waar mensen zijn, wordt gemenscht”. Drift, machtsmisbruik, eigenbelang, het zit ingebakken in de mens. Maar wat ons onderscheidt van dieren: we hebben zelfbewustzijn. We hebben keuze.
Elke leider kan kiezen: word ik een waardengedreven of neurotische leider?
We zijn blij en dankbaar dat Triangis leidinggevenden die ervoor kiezen om zich te ontwikkelen tot meer zelfbewustzijn en dienstbaar leiderschap kunnen helpen: onze maatschappij heeft nood aan leiders die met hun beide voeten op de grond staan, emotioneel stabiel, in contact met zichzelf, met een veerkrachtige balans tussen ratio en gevoel, lichaam en geest. We hebben het wel gehad met leiders die zich door een overmatig ego of onderhuidse driften laten leiden. Leiders die hun ego zo groot laten worden dat ze alle zin voor moraliteit verliezen. Het is tijd om dit soort leiderschap achter ons te laten.
Het is tijd voor leiders die gedreven zijn door
- persoonlijke betrokkenheid, maturiteit & balans
- verstandige besluitvorming gebaseerd op inhoud en overzicht
- een visie gericht op het gemeenschappelijk belang op lange termijn.
Aan de ontwikkeling van dat soort leiderschap willen wij bijdragen.
Dat is wat wij aanbieden.
