Wie ben jij in het diepst van je gedachten*? (Ik een Snoopy)
“Alez Snoopy, dat is niet slim hé, doemme toch” zeg ik tegen mezelf terwijl ik tracht te verhinderen dat het hooi uit de kruiwagen vliegt waarbij ik bijna met mijn laars in de modder blijf steken.
Luidop. Niet echt luidop al brullend ofzo, nee, gewoon in mezelf murmelend. U kent dat wel.
Ik noem mezelf dus Snoopy. Toch wel wat genant. (Vooral genant dat ik zoiets durf te bloggen, soit.) Pas op, als ik tussen mensen ben, spreek ik niet luidop tegen mezelf. Kwestie van mezelf hier niet helemaal af te schilderen als een volslagen krankzinnige. Nee, tijdens een gespek kan het zijn dat ik mezelf ook Snoopy noem, maar dan verloopt de innerlijke dialoog in stilte. “Nu zwijgen Snoopy, dat was een goede vraag, hij heeft tijd nodig om na te denken, laat hem denken.”
Anyway, het zal wel beroepsmisvorming zijn dat ik op zo’n moment ook stilsta bij: “wtf, wat maakt dat ik mezelf “Snoopy” noem? en bij uitbreiding van mijn gedachten: “hoe spreken mensen tegen zichzelf?”
Niet zozeer “wat” zeggen ze in hun hoofd tegen zichzelf, maar vooral “hoe” interesseert me.
Ik herinner me tijden dat ik mezelf “Trien” noemde. Dat was niet zo lief. In het Antwerps is “Trien” zowat het equivalent van “Trut”. Iets minder erg, maar toch… Ik herinner me uit die tijden dat ik vaak kampte met irrationele schuldgevoelens.
Zelfrelatie, persoonlijk leiderschap … allemaal termen (en nee, het zijn dit keer geen Engelse termen, geen voer voor Bullshit Bingo van Hautekiet /radio 1) die wijzen op hoe je naar jezelf kijkt en hoe je jezelf aanstuurt. En die uiten zich oa in de kleine stille gedachtes tussen you, yourself & You.
Kan je daar eens bij stilstaan en mij laten weten “hoe” je tegen jezelf spreekt? Met een koosnaampje (je eigen naam in verkleinwoord, schatteke, …) , met een scheldwoord (stommerik, troela, onozelaar,…), met je eigen voornaam op voorname wijze uitgesproken, … of zeg je helemaal niets tegen jezelf? Of ben je je er niet zo bewust van hoe je eigen innerlijke dialoog klinkt? Als je erop gaat letten, …
Ik ben reuzebenieuwd!
* Met dank aan Willem Kloos (“Ik ben een God in het diepst van mijn gedachten”)
